 |
| St.Davids Light House, gebouwd 1879 |
 |
| De kleine haven in of uitgang |
Allen huizen en gebouwen zitten keurig in de kleurige verf vooral de daken zijn bijzonder. Wit als sneeuw, alle daken op Bermuda zijn het zelfde, dwars geribbeld, boven de hoeken van het dak komt het regenwater water in gootjes terecht vandaar stroomt het in de regenpijpen die onder het aan het dak hangen. Het water wordt verzameld in een groot water reservoir. Het is een oude methode die hier nog steeds toegepast wordt.
 |
| Links om het gebouw de haven in |
 |
| Douane kantoor met wachtende beambte |
In 1612 kwamen de eerste schipbreukelingen op Bermuda aan land.
In 1709 is het eiland in Engelse handen gekomen.
Door de vele riffen rondom het langwerpige eiland kon dat uitstekend verdedigd worden. Door de toenmalige slavenhandel wonen er veel gekleurde inwoners. Blank en zwart leven hier in vrede met elkaar, er zijn heel veel kerken en verschillende geloven op dit eiland, in december 2000 kreeg St. George de 'World Heritage' status voor de Historische Town of St. George.
Na een gezellig Happy Hour, elkaar een beetje leren kennen, Vincent de opstapper die studeert aan de Zeevaart school heeft voor ons 6 films gedownload later blijkt na 2 films te hebben bekeken dat het erg mooie films zijn, bedankt Vincent en maak je dromen waar.
Tjerk heeft zich inmiddels ingeschreven bij de aardige dame die hier in St. George 'Havenmeester' is.
 |
| St. George |
 |
| Klipper, Herritage Wharf |
 |
| Hier zetelt de Havenmeester |
 |
| Tjerk bij de Havenmeester (es) |
 |
| Sint Peter's Their Majestic Chappel van 1612 |
 |
| Bermuda vlag |
 |
De zeilschool,
|
Eerst naar de hoofdstad 'Hamington', tijdens de ticket verkoop komen we er achter dat het 1 uur later is dan we denken ook de bus vertrekt later dan wij denken, horloge maar gelijk gezet. 50 Minuten duurt de rit langs mooie slingerende wegen met af en toe een binnenmeer/zee. Het valt ons op dat Bermuda dicht bevolkt is gezien het aantal huizen, deze zien we in alle kleuren die je maar kunt bedenken. Het verschil tussen St. George en Hamington is groot, de één vol historie de ander een grote moderne hoofdstad veel 'Mall's en een druk en vrolijk centrum het bruist er wordt muziek gemaakt de mensen zijn vrolijk op deze zonnige dag. Het is leuk hier te zijn.
 |
| Hamington |
 |
| Gaat deze bus naar 'Dockyard 'chauffeur? |
 |
| De bussen begeleider van het station |
Verder met een andere bus naar het zuidelijkste punt van het eiland en de Royal Naval Dockyard, Heritage Wharf of Bermuda kunnen bekijken.
Ook het National Museum,een zeer interessant stuk geschiedenis is hier gebeurd, voor een deel moet hier nog door de Unesco gerestaureerd worden.Als je bedenkt dat vroeger de grote klippers hun specerijen afleverden en hun slaven verkochten begrijp je waarom het aantal donkerkleurige bewoners hier zo groot is.
|
| Héél oude Klipper |
3 mei Noordelijke Oceaan oversteek van St. George, Bermuda naar 'Floris' het eerste Azoren eiland, afstand 1735 mijl.
Dinsdag 3 mei Oversteek Bermuda naar de Azoren 1735 mijl te gaan. Midden Atlantic en Noord Atlantic Sea.
Vertrek 15.30 Na het afmelden van de Douane en afscheid van de vriendelijke havenmeester(es) genomen, klaar voor vertrek. We nemen met wat moeite afscheid van het mooie historische stadje St. George, deze stad kreeg in het jaar 2000 de 'World Heritage Status'. We zijn net de boeien 1 en 2 buitengaats gepasseerd, toen we in de verte een schip met Nederlandse vlag zien aankomen, het blijken onze zeilvrienden Coen en José te zijn met hun Halberg Rassy de 'Wildeman', wat een toeval we hebben er niet meer op gerekend en gedacht dat zij al op weg waren naar de Azoren.
Na heftig gezwaai krijgen zij ons ook door, we gaan ze voor weer terug naar de haven, zij klaren in en komen naar ons,wij moeten voor anker blijven omdat we al uitgeklaard zijn, een half uur later liggen ze langszij. Het is een hartelijk weerzien, zij hebben veel te vertellen over de reis die zij gemaakt hebben na het laatste contact met ons, vooral Cuba heeft grote indruk op hen gemaakt, met drankjes en hapjes is het om 20.30 weer tijd om voor donker te vertrekken en nemen weer afscheid. "We komen elkaar vast weer ergens ter wereld tegen", dat zeggen zeilvrienden vaak en ook b.v "Fair wind and a calm sea".
Dus net voor donker zijn we op weg voor de 2e keer, rol Genua
en grootzeil op en met 15 knopen wind varen we de nacht en zien langzaam het mooie Bermuda verdwijnen.
Na heftig gezwaai krijgen zij ons ook door, we gaan ze voor weer terug naar de haven, zij klaren in en komen naar ons,wij moeten voor anker blijven omdat we al uitgeklaard zijn, een half uur later liggen ze langszij. Het is een hartelijk weerzien, zij hebben veel te vertellen over de reis die zij gemaakt hebben na het laatste contact met ons, vooral Cuba heeft grote indruk op hen gemaakt, met drankjes en hapjes is het om 20.30 weer tijd om voor donker te vertrekken en nemen weer afscheid. "We komen elkaar vast weer ergens ter wereld tegen", dat zeggen zeilvrienden vaak en ook b.v "Fair wind and a calm sea".
Dus net voor donker zijn we op weg voor de 2e keer, rol Genua
Een rustige nacht, ook de oceaan het idee dat je door kan varen b.v naar Groenland het Noordelijkste deel, of het Zuidelijkste deel Antarctica, en daar alleen Oceaan tegenkomt geen land, dat vind ik zeer indrukwekkend. De tijd verzet naar UTC of zoals vroeger GMT, het verschil is mij uitgelegd door Vincent de Belgische zeiler, is minimaal daardoor is voor UTC tijd gekozen(wereld tijd). We hebben een lijstje gemaakt waarop staat dat Happy Hour tijd iedere dag een kwartier verschuift naar UTC tijd bijvoorbeeld; dag 1 19.30 dag 2 19.15 dag 3 19.00 enz. net zo lang (11 dagen) dat de UTC tijd op 17.00 uur dus de juiste borreltijd staat.
We zien onderweg de eerste groep dolfijnen aankomen, het is een groot en zwaar soort, maar gezien hun gedrag kunnen het denk ik dat het geen klein soort walvissen zijn of wel? Zij geven een prachtige show weg met zelfs dubbele salto's boven water! Het is waarschijnlijk, hoe dichter we bij de Azoren komen dat we daar dan in de trek route van de walvissen komen, we willen er eindelijk wel eens een paar zien. De walvissen trek naar het Noorden gebeurd in mei-juni richting Groenland. Zij broeden in de walvis baai bij het Caribische eiland Dominica.
We komen nu wat meer dolfijnen tegen maar een klein soort die enkel hun rugvin laten zien en zo weer weg zijn, ook kom er een grote bal vlak langs schieten met lange antenne we denken aan een meet apparaat voor golfhoogtes. Een paar reuzen van schildpadden en wat storm vogels, ook prachtige "Portugese oorlogsschepen" dat zijn kwalachtige die zich door de wind laten voort bewegen. Je herkent ze aan het half ronde cirkeltje dat boven water uitsteekt, het buitenste randje is knaloranje in de zon, daaronder lijkt het glasachtig of plastic zakje, dan op de waterlijn een knal blauwe ring met daaraan vast, meters lange blauwe tentakels die heel giftig zijn als je er mee in aanraking komt.
Eerste week afstand gevaren van 1127 mijl !!
 |
| Vuurtoren van 'Floris' |
Het weer wordt ruiger vooral door de hogere golven door depressies veroorzaakt, dat is nachts niet prettig je ligt dan in je kooi heen en weer te rollen en slaapt slecht, je inbouwen met kussens helpt een beetje, we slapen apart want in het vooronder word je gelanceerd.
En zo verschuiven we dag na dag met potlood streepjes op de kaart steeds een stukje verder richting Azoren, en verschuiven iedere dag een kwartier eerder in de tijd. Het water wordt kouder dat merk je aan de vloer binnen, we trekken avonds weer een vest aan. Ook de verwarming aan is behaaglijk wij kou -kleumen, maar ja na de Cariben is het niet zo verwonderlijk. Na het avondeten spelen we weer een klaverjas toernooi van 2 avonden en gaan bijtijds slapen.
De nacht van 12 op 13 mei.
Deze nacht is heel onrustig de golven komen van alle kanten de zogenaamde 'kruisgolven' met sissende schuimende golven, de wind loeit door het want, de wind snelheid loopt op tot boven de 30 knoop, hevige buien zeer waarschijnlijk een behoorlijke 'Squall' die je in donker niet aan ziet komen.
Om 3 uur in de nacht gebeurd het, we liggen beiden in onze kooi te rollen ineens een harde klap we schrikken wakker, wat gebeurd hier...................... een aanvaring met een walvis? Het schip wordt bijna op z'n kant geslingerd door een grote golf die ons schuin vanachter optilt het schip een gooi geeft, de kuip is vol met water, de deksel van de bank waar je normaal buiten opzit werd een stukje omhoog getild door het vele water (deze was niet afgesloten) Tjerk krijgt een plens water over zijn hooft heen, we hadden de ingang naar binnen gelukkig al dichtgedaan voor de nacht.
Een hele hoop kabaal binnen en buiten in en op het schip, sommige dingen donderen naar de lage kant. Gelukkig valt het mee omdat we alleen de rolfok gereefd op hebben staan, we hebben geen schade, de IPurp ligt uit zijn verpakking op de grond maar is verder heel, het logboek en wat kleding op de grond en Tjerk heeft natte oren, het is reuze meegevallen een wonder dat de boeken, computers zijn blijven staan.
Wij zijn zogezegd "bijna plat gegaan", een mazzel dat het grootzeil niet opstond want de giek heeft wel het water geraakt. We hebben daarna nog even nagepraat wat en hoe het gebeurd kan zijn, inmiddels drijft en vaart het schip weer rechtop( ) goed gedaan Selene! Wij gaan maar weer proberen een tukje te doen.
De koers wat veranderd, het blijft de rest van de nacht onrustig.
Wij zijn zogezegd "bijna plat gegaan", een mazzel dat het grootzeil niet opstond want de giek heeft wel het water geraakt. We hebben daarna nog even nagepraat wat en hoe het gebeurd kan zijn, inmiddels drijft en vaart het schip weer rechtop( ) goed gedaan Selene! Wij gaan maar weer proberen een tukje te doen.
De koers wat veranderd, het blijft de rest van de nacht onrustig.
De volgende ochtend de boom van de Genua afgehaald en tegen de mast vastgemaakt. Tjerk is een kanjer dat hij met zwemvest en lifeline het voordek weer opkruipt om alles in orde te maken, ik kijk toe vanuit de kuip of het goed gaat en volg zijn instructies. De wind word langzaam wat minder, de temperatuur is 10 graden lager dan 2 dagen terug.
We zijn nu aangekomen in het gebied van de Noordelijke Oceaan om het heel mooi te zeggen "Arquipélago Dos Azores" we varen op het eerste Azoren eiland aan.
Na een dag motoren komen wij morgens 14 mei, bij 'Floris' aan ons eerste eiland, we hebben er 11 en een halve dag over gedaan dus best snel.
Floris is een hoog groen eiland dat niet vaak door zeilers bezocht wordt omdat het uit de route ten op zichte van de andere eilanden ligt. Bij het binnen varen van de kleine haven zien we onze Belgen Jan, Kristien en Vincent van Bermuda liggen als enige zeilboot, wij kunnen er makkelijk achter vast maken ruimte genoeg in de Porto das Lajes.
Vincent is de opstapper van Jan en Kristien, broer en zus en studeert aan de zeevaart school, een aardige zeer slimme jongen die nu zijn droomreis maakt. Hij heeft 6 films voor ons gedownload op een usb stick, Kristien is een zeer reislustige dame die heel bijzondere reizen maakt en af en toe maar haar broer meezeilt, Jan is een gezellige prater vol en enthousiast vertellend over z'n zeil avonturen. In de avond hebben zij onder het genot van drankjes een paar gezellige uurtjes bij ons aan boord doorgebracht.
Zondag een fikse klim naar het hoger liggende dorpje gemaakt even de benen strekken is goed na de lange tocht varen, natuurlijk stijve kuiten de volgende dag.
 |
| Possessie in het dorpje van Floris |
Zondag een fikse klim naar het hoger liggende dorpje gemaakt even de benen strekken is goed na de lange tocht varen, natuurlijk stijve kuiten de volgende dag.
 |
| Geestelijk gezang met 1 schreeuwlelijk erbij |
Vanuit het prachtige oude kerkje is een Processie vertrokken waar mannen
geestelijke liedjes zingen en kinderen mooi aangekleed, trots in de stoet lopen.
De hoofdstad van Floris een klein rond mooi eiland met binnen meren is Santa Cruz, het ligt het meest westelijk van de Azores, het is 17 vierkante kilometer lang en 14 breed. De bevolking, zeer gelovig is heel vriendelijk en maakt graag een praatje met je.
Floris - Faial afstand 133 mijl
Maandag vertrekken we weer om van het beetje wind die minder zal woorden (voorspelling) gebruik te maken. Achteraf zeilen we bijna de hele tocht en kunnen we melkmeisje zeilen, 15-20 knt. wind, alleen de laatste dag motoren.
Faial laat in zich door de laag hangende mist die zich in de loop van de dag optrekt, pas laat zien. Een geweldig hoge rotsformatie komt te voorschijn, wij varen er dicht langs.
Aangekomen in de Marina van Horta, een mooie plek aan de steiger achterin de haven gekregen, Tjerk heeft gezegd tegen de havenmeester dat hij moeilijk loopt, het helpt. En zo liggen we weer in de zo voor zeilers geliefde haven van Horta met aan alle kanten op muren, trappen, steigers en op veel andere plekken, de schilderkunst van heel veel zeilers die grote Oceaan oversteken gemaakt hebben en hier geweest zijn.
Bij het passagieren kun je je ogen er niet vanaf houden en zoek je naar bekende Nederlandse scheepsnamen.
Het havengeld is hier en op alle andere Azoren eilanden niet duur het water en stroom is gratis ook uitstekende Wi-Fi, hier rusten we heerlijk uit van de afgelopen oceaan tochten.
 |
| zelfie |
We ontdekken en komen hier steeds meer Nederlanders, Belgen en veel andere nationaliteiten tegen, onze buren zijn Amerikanen, er hangt een gemoedelijk sfeertje, zeilers zijn geïnteresseerd in elkaar ook behulpzaam, luisteren naar de belevenissen en avonturen van andere zeilers, geven veel bruikbare tips aan elkaar, je hebt uiteindelijk allemaal het zelfde doel ook de passie.
Een Nederlands echtpaar, Wanner en Maria heeft met hun vrij kleine schip, 9 jaar rond de wereld gezeild, ze zijn een paar jaar blijven hangen in Zuid Afrika omdat ze dat fijn vonden, zelfs Antarctica hebben ze aangedaan. Nu gaan ze terug naar Nederland omdat ze er in de afgelopen 9 jaar, 7 kleinkinderen bij hebben gekregen en daar nu van willen genieten, hun schip verkopen ze. Zij gaan op een goed onderhouden vrachtschip van 23 meter wonen dichtbij de kleinkinderen. (Zij hadden zoals meer zeilers huis en haard verkocht voor vertrek).
Een Nederlands echtpaar, Wanner en Maria heeft met hun vrij kleine schip, 9 jaar rond de wereld gezeild, ze zijn een paar jaar blijven hangen in Zuid Afrika omdat ze dat fijn vonden, zelfs Antarctica hebben ze aangedaan. Nu gaan ze terug naar Nederland omdat ze er in de afgelopen 9 jaar, 7 kleinkinderen bij hebben gekregen en daar nu van willen genieten, hun schip verkopen ze. Zij gaan op een goed onderhouden vrachtschip van 23 meter wonen dichtbij de kleinkinderen. (Zij hadden zoals meer zeilers huis en haard verkocht voor vertrek).
 |
| Dorpje Punto Negro |
 |
| Overal vooral langs wegen |
10 dagen heeft de Selene Horta gelegen, wij zijn met de Ferry naar het eiland Pico gegaan hebben een auto gehuurd en het eiland uitgebreid verkend. Het is een prachtig heldere dag en de top van de hoge vulkanische berg 2365 meter hoog is duidelijk te zien, ook vanaf de boot in Horta zien we hem goed, we kunnen vrij hoog de berg op rijden maar het laatste stuk naar de top moet je lopend doen dat is nog een flinke tocht. ( sorry voor de soms vreemde regels) Wij bekijken bij het info centrum de mooie fotoplaten van dit gebied, lunchen doen we buiten zittend op een muurtje.
  |
| Pico 2351 m. |
Nog een terrasje gepakt, de auto ingeleverd, om 18.00 uur vertrekt de Ferry weer, na een half uur varen terug op Horta een fantastische dag!
Het vlees even in de koelkast gelegd en meteen naar de door Tjerk ontdekte plaatselijke Chinees, waar je een heel diner voor maar 6,95 euro kunt bestellen. We zijn de enige twee gasten worden zeer vlot geholpen, zo vlot dat het voorgerecht en diner bijna gelijk op tafel staat. De soep is zo heet dat deze nog wel even kan wachten, het smaakt prima. Na ons komen er nog een paar gasten bij. Met een rond buikje fietsen we naar de Selene.
De weersvoorspellingen voor de komende week is slecht, vanaf zaterdag stormen van boven de 30 knt, dus dat wordt wachten.
Zondag 21 mei
Mooi weer en helder, vast stilte voor de storm, vandaag met een auto Faial gaan verkennen. Lang de goede asfalt wegen staan de vele Hortensia's bijna in bloei, in de maand juni zal het één bloemenzee zijn. Het is weer een net schoon eiland zonder troep of rotzooi, bij de kleurige huizen leuke bloemige tuintjes, veel Oost-Indische kers tegen de hellingen. Na de vuurtoren naar de hoogste krater van dit eiland daar kun je bijna bovenkomen en verbaast staren we naar de grootte diepe krater met de naam 'Caldeira'.
 |
| De grote krater op Faial |
Verder van veel vergezichten foto's gemaakt. Terug naar Horta door het oude gedeelte van dit stadje waar vroeger de eerste kleine haven was, mooi uitzicht punt, onder dit punt zijn we bij aankomst doorgevaren.
Nog even de Selene vol geladen met boodschappen en de auto ingeleverd. De Bimini alvast weggeborgen en de kuiptent weer terug op z'n plek, we hebben hem lang niet gebruikt, hij ging eraf na de ARC '14 oversteek in Rodney bay, Saint Lucia op de Cariben.
Alle ritsen zowel van de Bimini als de kuiptent zorgen voor een flink probleem, voor we met deze reis begonnen is er een nieuwe kuiptent en Bimini op het schip gekomen, hoewel we plastic ritsen voor en eind stoppers/trekkers besteld hadden zijn de ritsen wel van plastic maar de stoppers/trekkers niet, deze zijn van metaal dat is het nu het probleem.
Het kost dagen van inspuiten, trekken en rukken voordat je de aansluitingen los krijgt, dat merken we iedere keer vooral als we ze een tijd niet gebruikt hebben. Wat je ook doet de ritsen lopen nooit soepel, 2 ritsen die wel een plastic stopper/ trekker hebben doen het prima.
We gaan er zeker over klagen bij Douwe, de Malö vertegenwoordiger in Medemblik met de bedoeling dat de zeil maker het probleem in orde maakt. Ook over de gemene roestplekken op het roestvrij stalen wreem van de Bimini.
De volgende paar dagen trekken de stormen en fikse regenbuien over we zitten we vaak onder onze kuiptent, zijn blij dat deze erop staat, glaasje, hapje en kaarsjes aan zo redden wij het wel. Ondertussen spreken we meer Nederlanders, o.a. Ben een man net zo oud als Tjerk, die we uitnodigde voor een Happy Hour borrel, Ben ligt met zijn schip aan onze steiger en blijkt een zeer veelzijdige man te zijn, met 2 opstappers vaart hij ook terug naar Europa. Techniek is door zijn leven verweven en zo komen wij in het gesprek op de kranen waar Tjerk zijn bedrijf mee heeft grootgebracht, het blijkt dat Ben daar heel veel techniek voor ontwikkeld heeft ook op andere gebied een zeer veelzijdig man, over de hele wereld gereisd een veel gevraagd man dus. Zeilen is zijn lust en leven maar hij voelt dat de leeftijd en de steeds wisselende bemanning hem parten gaat spelen, thuis wacht een lieve vrouw zegt hij dus terug. Ben heeft voor ons een heel goede website van weersberichten geïnstalleerd 'SyGrib', op de nieuwe IPad werkt deze perfect en kun je voor 7 dagen de weersverwachting ophalen.
Langs de Zuidkust van Pico met een moeilijke zee varend, verwachten we hier walvissen te zien, er komen verschillende soorten hier voor en wordt er met rubber boten veel gespot, zelfs walvissen met een lengte van 23 m moeten hier zijn. De driemaster 'Oosterschelde' komen we tegen die naar Horta vaart, ik moet weer inslingeren voel mij niet zo lekker. Waar zijn die walvissen toch wij zien ze niet hoe er ook getuurd wordt, ik geloof de verhalen van andere mensen niet meer, kruip maar in mijn kooi en ga er van dromen.
3 Dagen later, geen wind meer de zee wordt maar langzaam rustiger de hele dag gemotord, soms dolfijnen rond de Selene.
Om 16.00 uur de halfwinder op, de witte die Tjerk van zijn personeel heeft gekregen voor een speciale gelegenheid. Het grote blauwe logo van 'Koekkoek', zo heette zijn kraan bedrijf, staat mooi middenin het zeil. Het is een werk om hem klaar te maken om op te hijsen, alle lijnen en doorvoeren moeten kloppen, dan is het zover de hoes die om de halfwinder zit wordt omhoog getrokken en ontvouwt de halfwinder zich, een machtig gezicht! Voor donker halen we hem weer naar beneden om de nacht in te gaan.
De volgende dag besluiten we hem weer te hijsen.
Zaterdag28 mei, 06:00uur, 14 knopen wind,we gaan aan het werk om de hele dag van de mooie halfwinder te profiteren, na het klaarmaken probeert Tjerk de hoes omhoog te hijsen, deze blijft steken na één derde, de hoes propt zich op één of andere manier op, vreemd maar blijven het verder proberen, nog 2 meter omhoog en toen wilde hij niet verder, de raderen draaide bij Tjerk en bij mij, wat is de oorzaak? Nu heb ik vroeger veel wedstrijd gezeild op grotere schepen en gaat mij een licht op....het zou weleens een 'zandloper' kunnen zijn. Wat is een zandloper (wedstrijd jargon) de naam zegt hel al, in de halfwinder zit dan een draaiing dat komt doordat het zeil verkeerd in de hoes is opgeruimd, als je hem dan weer op wilt zetten, wil in ons geval de hoes waarin dit zeil zit, op zeker moment niet omhoog deze blijft vastzitten op de draaiing.
Dus het onderste deel wat al vrij is van de hoes ontvouwt zich en wordt daarboven samengeknepen, dit lichte zeil lijkt dan op een zandloper, wil geen kant verder meer op en zeker niet uitvouwen, dit kan ook zonder hoes gebeuren en lijkt dan zo het meest op een zandloper. Het beste is om hem te laten zakken en opnieuw te beginnen maar het was al te laat!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Plotseling een akelig scheuren geluid de Genaker scheurt van boven naar beneden op een naad, het logo klapperde zielig onder de rest van het zeil, even later weer krrrrrrrrrrrrrrrr volgende naad gescheurd en logo met een groot deel van het zeil glijd te water en blijft drijven naast het schip, wat foto's gemaakt en de mooiste opmerking van Tjerk is: Tjerk " GISTEREN STOND HIJ NOG", alles maar door het voorluik naar binnen laten zakken en grootzeil en Genua gehesen. Tot overmaat van ramp begint het keihard te regenen en Tjerk als een verzopen kat weer in de kuip kruipt, ruim 2 uur zijn we er mee bezig geweest, toen maar een lekker kopje koffie met als troost een koekje.
Dus het onderste deel wat al vrij is van de hoes ontvouwt zich en wordt daarboven samengeknepen, dit lichte zeil lijkt dan op een zandloper, wil geen kant verder meer op en zeker niet uitvouwen, dit kan ook zonder hoes gebeuren en lijkt dan zo het meest op een zandloper. Het beste is om hem te laten zakken en opnieuw te beginnen maar het was al te laat!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!
 |
| Gisteren.................... |
Plotseling een akelig scheuren geluid de Genaker scheurt van boven naar beneden op een naad, het logo klapperde zielig onder de rest van het zeil, even later weer krrrrrrrrrrrrrrrr volgende naad gescheurd en logo met een groot deel van het zeil glijd te water en blijft drijven naast het schip, wat foto's gemaakt en de mooiste opmerking van Tjerk is: Tjerk " GISTEREN STOND HIJ NOG", alles maar door het voorluik naar binnen laten zakken en grootzeil en Genua gehesen. Tot overmaat van ramp begint het keihard te regenen en Tjerk als een verzopen kat weer in de kuip kruipt, ruim 2 uur zijn we er mee bezig geweest, toen maar een lekker kopje koffie met als troost een koekje.
De rest van de dag rustig met een gangetje van 4 knoop verder gegaan.
De dagen na het gebeuren met de halfwinder wordt de wind minder en de oceaan steeds rustiger, wij ontspannen ook meer en meer en vinden het prima zo. Genietend van het zonnetje op het zachte deinen van de oceaan krijgen we zoiets van laat dit maar lang duren we hebben geen haast met deze snelheid van 3 knoop naderen we ons doel Porto ook wel, en wetend dat we de 100 mijl van deze 24 uur niet halen. De zon gaat prachtig onder en wanen we ons in het Paradijs. Geen schip te zien.1 Juni, woensdag De wind blijft rustig en hebben we soms de motor aan, vanavond komen we onder de 100 mijl, de afstand die we nog af moeten leggen voor we de kust bereikt hebben . De verwachting is om vrijdag in Leixöes aan te komen, de haven ligt 2 mijl van de monding van de Douro, de prachtige rivier die door Porto loopt, we zijn hier al eerder geweest en kijken er naar uit. Wij hebben 970 mijl mijl gevaren
Aangekomen in de haven krijgen we een uitstekende plek om de Selene te stallen voor 3 weken.
 |
| Eerste schip na 8 dagen |
In totaal vanaf St.Maarten hebben wij met de 'Selene' 3875 mijl gevaren.
We zijn 16 april vertrokken en aangekomen in Leixöes - Portugal op 7 juni.
Een heel avontuurlijke, spannende en hartverwarmende reis beleeft .
Maar we zijn nog niet thuis, nog 2 maanden te gaan dan is de cirkel rond
Het eind doel is de Haarlemsche Jachtclub te Haarlem ongeveer eind aug.
Schrijfster en fotograaf,
Henny Zomerdijk
8 Juni vliegen we voor 3 weken naar Nederland bij terug komst in Portugal willen we langzaam, veel dag afstanden, de mooie Ria's gaan bekijken en zo verder omhoog naar Noord Spanje daarna richting La Rochelle en verder naar het noorden.
We vinden het zonde om in één ruk door te varen naar Nederland en daarmidden in de zomer aan te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten